„Zerwa” Remigiusz Mróz [Recenzja]

„Żaden pożar nie trwa wiecznie, ale każdy zostawia zgliszcza”. Po „Ekspozycji” (recenzja), „Przewieszeniu” (recenzja) „Trawersie” (recenzja) i „Deniwelacji” (recenzja) czas na finał cyklu Remigiusza Mroza czyli „Zerwa”. Podzielacie moją opinię? Zapraszam do dyskusji! 

Tytuł: „Zerwa”

Autor: Remigiusz Mróz

Ocena: 9/10

Sięgając po „Zerwę” targały mną dwie sprzeczności. Z jednej strony chciałem przeczytać książkę jednego dnia, aby dowiedzieć się, co spotkało byłego komisarza Wiktora Forsta oraz jego zaginioną ukochaną Olgę Szrebską. Jednak obawiałem się, czy Remigiusz Mróz nie popełnił klasycznego błędu przy pisaniu ostatniej części z serii o Wiktorze Forscie – ciągnięcia na siłę wydarzeń, braku logiki i finału, który będzie jednym wielkim rozczarowaniem.

Co się okazało? „Zerwa” a wraz z nią Remigiusz Mróz spełnili moje czytelnicze oczekiwanie, zaskakując bardzo pozytywnie. Choć śledząc losy Wiktora Forsta przeżywałem podróż jak w kalejdoskopie. Raz nie mogłem się oderwać od kolejnych stron, a raz zastanawiałem się, czy cała zagadka kryminalna nie jest, aż nadto zaplątana odbiegająca od wykreowanych wcześniej bohaterów. Zakończenie przeważyło szalę na ocenę wybitną.

„Zerwa” zaczyna się od kolejnej krwawej zbrodni w górach i przesłania dla Wiktora Forsta, aby trzymał się z daleka od śledztwa. Dowody jednak wskazują na silny związek byłego komisarza z morderstwem. Co na to Wiktor Forst?

Leży w szpitalu z raną głowy oraz stwierdzoną amnezją. Nie pamięta, co robił przez ostatnie tygodnie. Czyżby Bestia z Giewontu przygotowała kolejną intrygę w roli głównej ze swoim odwiecznym wrogiem? Organy ścigania i sam Wiktor nie długo się o tym przekonują. Bestia wróciła, a kolejne wydarzenia jedynie to potwierdzają. Giną niewinni ludzie, a śledczy są zawsze dwa kroki za mordercą.

Wiktor Forst odkrywa coraz więcej poszlak. Trafia w sedno. Tak jakby czytał w myślach Bestii. Co z tym wszystkim ma wspólnego Olga Szrebska, na trop, której Wiktorowi udaje się wpaść? O co w tym wszystkim tak naprawdę chodzi?

Pytanie towarzyszyło mi do końca „Zerwy”. Książka trzyma w napięciu, a zakończenie wydaje się bardzo zaskakujące. Aczkolwiek małymi minusami są niewytłumaczone niektóre wątki. Z perspektywy akcji dość ważne. Ponadto, aby zrozumieć całość sytuacji i intrygi kryminalnej warto byłoby się zapoznać z poprzednimi częściami.

Polecam gorąco!!!