Byli klerycy, to teraz osoby bezdomne… – „Kołysanka dla mordercy” Mariusz Czubaj [Recenzja]

Czy losem osób bezdomnych przejmuje się społeczeństwie? Czy nie stanowią oni łatwego celu dla mordercy? Takie pytania stawia Mariusz Czubaj w kryminalne pt. „Kołysanka dla mordercy”. 

Tytuł: 
Kołysanka dla mordercy

Autor:
 Mariusz Czubaj

Ocena: 
7/10

Druga część przygód Rudolfa Heinza i muszę przyznać, że lepsza niż pierwsza. Ponownie komisarz zostaje oddelegowany do Warszawy, gdzie nieznany sprawca zabija bezdomnych. Ogłusza ich, aplikuje zastrzyk z różnych substancji i odcina dłonie. Jest nieuchwytny, choć zaczyna z czasem popełniać coraz większe błędy. Jednak ofiary są bezimienne. Ciężkie do zidentyfikowania, co utrudnia powiązanie ich z mordercą. 

Czemu tak robi? W jaki sposób wybiera ofiary? I jaką rolę odgrywa znany biznesmen (a raczej jego śmierć), który skrywa mroczną tajemnicę swojej pierwszej fabryki?

Ponadto pojawia się wątek Inkwizytora, chcącego za wszelką cenę dopaść komisarza, jak również perypetie dziennikarza Andrzeja Kolby, który pragnie zrobić film o zbrodniarzu.   Czy ten pomysł nie wyrządzi więcej złego niż dobrego? 

Dużym minusem fabuły jest ponownie brak zdecydowanej akcji w ostatecznej konfrontacji z mordercą.

Moje poprzednie posty:

1. Morderstwa kleryków urzekły czytelników? – „21:37” Mariusz Czubaj [Recenzja]

2.  Czy ostateczna rozgrywka z mordercą musi zakończyć się śmiercią? - „Fatum” Jolanta Bartoś [Recenzja]