Zbrodnia w czasie świątecznym pełna absurdu. Tylku u Iwony Banach w „Pewnej zimy nad morzem” [Recenzja]

Jak stworzyć książkę pełną absurdu, przerysowań, czarnego i białego humoru? Trzeba zapytać Iwonę Banach oraz przeczytać „Pewnej zimy nad morzem”. Dawka ironii gwarantowana. 

Tytuł:

„Pewnej zimy na morzem”

Autor:

Iwona Banach

Ocena:

7/10

Książkę kupić – TUTAJ!

Skarbowo – niewielka mieścina nad morzem z jednym jedynym kurortem „Magiczna Przystań”. Latem przepełnionym, a w zimie pustym. Nie tym razem. Wszystkie pokoje zostają zarezerwowane przez ekscentryczną autorkę powieści romantycznej. Niby na wieczór, a raczej tydzień autorski.

Wyselekcjonowana grupa kobiet jednej z grup czytelniczych na facebooku. Wszystko przygotowane na tip-top. Motyw przewodni – Demon. Nic tylko się bawić i sprzedawać książki. Tylko jak się bawić skoro kilka domów dalej na ścianie pojawia się krwawy napis, a znienawidzona turystka Julita, ginie zadźgana mieczem. Natomiast podczas wigilijnej imprezy otruto kobietę wyglądającą jak… Julita.

O co tutaj chodzi? Wszyscy zadają sobie pytanie. Miejscowi, nieporadni policjanci, lokalne samotne, starsze kobiety raczące się dziwnymi alkoholami, łaknące specyficznej rozrywki i, o grozo, cieszące się z pojawienia demona. Nadto, pani Dziubowa i jej koty. O staruszce można by pisać wiele, lecz skrajna naiwność, ironia oraz najmniej pojęte dziwactwo opisuje ją najlepiej.

Czy zbrodnie uda się wyjaśnić? Trochę to potrwa, ale humor i taka pokręcone, że aż absurdalne wydarzenia towarzyszom na każdej stronie. Może tego było ciut za dużo, co czasami zaburzało płynność czytania i ze zbrodni robiło całkowity sarkazm, ironie i absurd.

Tylko czy o to czasem nie chodziło?

Moje poprzednie posty:

 1. Czy podczas powstania można przeżyć prawdziwą miłość? – „Miłość’44. 44prawdziwe historie powstańczej miłości” Agnieszka Cubała [Recenzja]

2. Czarcisław – miejscowość, że wszystko może się zdarzyć – Karina Bonowicz  „Gdzie Diabeł mówi dobranoc” [Recenzja]